19 декабрь — мусаввир Шуҳрат Абдурашидов хотираси куни
Бўлажак рассом 1950 йил 7 августда қўшни Қирғизистонда — Ўш вилоятининг Аравон туманидаги Тепақўрғон қишлоғида туғилди. Тепақўрғон тоғёнбағридаги хушманзара қишлоқ бўлиб, одамлари чорвадорлик ва боғдорчилик билан шуғулланади. Шуҳратлар оиласи серфарзанд хонадон эди. Унинг Шавкат деган укаси, Январхон, Зиёдахон, Замирахон, Зарифахон исмли тўрт синглиси бор. Шуҳратнинг болалиги боғ кўчаларда ёнғоқ ўйнаб, қўй-қўзи, сигир- бузоқ боқиб ўтди. У пичан йиғар — ёз кунлари баъзан баланд ғарам устида ухлаб қоларди. Осмондан гўё юлдузлар ёғилаётганга ўхшар, шунда юлдузларни ушлаб кўргиси келарди. Кейинчалик у Москвадаги Суриков номли Тасвирий санъат институтида ўқиб юрган кезлари ана шу даврларни қўмсаб, эслаб қўярди. Davomini o'qish
Рост мақоми. Мумтоз мусиқа санъати хазинасидан. 1961 йилда ёзиб олинган нодир ёзувлар. Огаҳий, Мунис, Комил, Нодира, Фурқат, Увайсий ғазалларига басталанган мумтоз қўшиқларни Юнус Ражабий раҳбарлигидаги Ўзбекистон радиоси мақом жамоаси ижро этган. 
Ёш тадқиқотчилардан бири таъкидлаганидек, «Исломжон Қўчқоровнинг шеърларида халқнинг қалб кўзини очишга, кимлигини, қандай алломалар, саркардалар авлоди эканини эслатишга уриниш бор…» 
Қобилиятли инсонлар учун РУҲнинг муҳофазаси шеърдир. Унда шахсиятга эш кўплаб жиҳатлар уйғунлик касб этадики, ижодкорнинг тафаккур тарзи билан юзага чиқади… 
O‘zbek tili kambag‘al emas, balki o‘zbek tilini kambag‘al deguvchilarning o‘zi kambag‘al. Ular o‘z nodonliklarini o‘zbek tiliga to‘nkamasinlar.
Фахриёр шеърияти деганда аксарият ҳолларда истиқлол даври адабиётида ўзгача шакл ва мазмуний янгиликлар киритиб модернистик шеърият намуналарини яратган шоир тушунилади. 
Фахриёрнинг лирик қаҳрамони интеллекти баланд, шахс сифатида шаклланган. Оламга ва одамга очиқ кўз билан қарайди. Ҳар бир масалада унинг шахсий қарашлари ва нуқтаи назари бор, даврнинг ўткинчи шамолларига қараб йўналишниўзгартиравермайди.